Sivas Katliamını kınanak her insanın görevidir.

                                    SİVAS İLİ

                                      Sivas ilinde

                                      Sazım suskun artık

                                      Alevler içinde

                                      Canlarım yandı

                                      Duy ozanım duy

                                      Türkülerim ağıt, ağıt

                                      Duy Gültekinim, Hasretim

                                      Gör Pir Sultanım

                                      Sivas ili Sivas ili

                                      Canlarım kaldı sende

                                      Ellerim yakanda senin

                                      Çimen’e gül ekmiştim

                                      Curası kaldı sende

                                      Umut verdi yüreklere

                                      Yanarken bile

                                      Asımım kaldı sende

                                      Korudular, kolladılar

                                      Aydınları yakan ateşli elleri

                                      Sustular, sustular

                                      Utanmazlık çatladı

                                      Aymaz bir devrin elinde

                                      Sivas ili, Sivas ili

                                      Canlarım kaldı sende

                                      Al senin olsun

                                      Ağız ağız salyasıyla

                                      Sarıklı molla sürüsü

                                      Ver otuz beş canımı

Bir tekmil

Bir de Pir Sultanımı.

                  18.02.1995

                   Orhan KOCADAĞ

SİVAS YARASI

                                         ONLAR

                                         Onlar

                                         Çiçek çiçekti elleri

                                         Onlar

                                         Sevgi yüklüydü yürekleri

                                         Türkü vardı okunacak,

                                         Söz vardı söylenecek

                                         Dillerinde

                                         Saz vardı çalınacak,

                                         Şiir vardı yazılacak

                                         Ellerinde

                                         Onlar

                                         Salt otuz beş can değildi

                                         Sivas’ta yanan yüreklerimizle

                                         Onlar umuda yolcu

                                         Semahlar dönen fidanlardı

                                         Karanlığa ışık götürdüler

                                         Gülden kırmızı alevle

                                         Sevginin yeşerdiği yerde

                                         Banaz’da bir tutam sevdaya

                                         Yürek götürdüler ellerinde

                                         Onlar

                                         Öldüler dirile dirile…

                                                                   02.07.1995

                                                                   Orhan KOCADAĞ