''UCUBE'' İŞLER

                Ülkemizde gerçekten ''ucube'' işler oluyor. Sanatın içine tükürülüyor, sanatçının yaptığı eserler aşağılanıyor. Bir ilimizde, anlamlı bir yerde, anlamlı bir heykel dikiliyor, hem de bir sanat eseri. Sözleşmeler yapılıyor belediye ile sanatçı arasında protokol imzalanıyor. İnşasına başlanılıyor ve paralar harcanıyor.
                Tarih boyu yer yüzünde böyle bir şey ilk kez görülüyor diyebilirim. Bir başbakan, sanata olan kinini ve nefretini hakarete varan sözlerle ifade ediyor.Bunu nefretinden mi, yoksa oy kaygısı yüzünden mi yapıyor o da belli değil. İster istemez insanı düşündürüyor bu tablo. Gerçekten bu ülke demokrasiyle mi, yoksa otokrasiyle mi yönetiliyor. Bunu düşünmemek elde değil. Yasa, hukuk yok mu bu ülkede. Birileri istemedi diye, bu emek ve sanat eseri heba mı edilecek. Başbakan bu ziyanı cebinden mi karşılayacak? Bu paralar o ilin insanlarının vergileri ile karşılanmışsa, o insanların karar vermesi gerekmiyor mu?
                Suçlarının ne olduğunu dahi bilmeyen bazı bilim adamları, gazeteciler ve bazı askerler yıllardır yargısız infaz gibi, tutuklu olarak hapislerde çürütülüp, özgürlükleri gasp edliyor. Öte yanda, yüzlerce insanları katleden tarikat canilerini, hem de müebet hapislileri dışarı salıyorlar. Toplumun adalete ve hukuka olan güvenini sarsıyorlar. Bu olumsuzluğu da hukukçulara yüklüyorlar.
                Bu ülkede sanki ''ileri demokrasi''nin nimetlerinden her kes yararlanıyormuş gibi, özgürlükler sonuna kadar kullanılıyormuş gibi, Mısır Devlet Başkanı Hüsnü Mubarek'e öğütler veriliyor. Bir insanın birisine öğüt vermesi için dediklerini uygulaması gerekiyor.
               Tek adam yönetimi bu olsa gerek. Her şeyi ben bilirim, her kes dediğimi yapacak, benim dediğim olacak, her şey benim emrimde olacak. Tüm bunlar adım adım yürütülürken, topluma verilen talkımla, ''iler demokrasi''den bahsediliyor, özgürlük teraneleri okunuyor ve yoksulluk, sefalet, işsizlik ayukaya çıkmışken ekonomik kalkınmadan bahsediliyor.
                Tek partili döneme dönüp baktığımızda, toplumu sosyo ekonomik yönden ileri götüren yapılanmalar ve yasalar hızla inşa edilip, uygulanırken, yıkılmış bir imparatorluğun küllerinden yeni bir devlet inşa edilirken toplum mutlu ve umutluydu. Devrim yasaları, inşa edilen demokrasi ve kalkınma modelleri, kalkınmış ülkeleri bile kızkandırıyordu. Bu günün yöneticileri, bu ülkenin kurtarıcısı ve mimarı olan Atatürk'ü doğrudan olmasa bile, dolaylı olarak diktatörlükle suçlamaktadırlar. Bu gibi insanlar Atatürk'ü anlamadıkları gibi, bu gibi konularda onun onda biri bile olamazlar.
                Ülkemizin bulunduğu coğrafya jeopolitik yönden üç kıtanın üçken kavşağındadır.Tarih boyu Anadolu topraklarında yaşayan topluluklar büyük savaşlar ve sıkıntılar yaşamışlardır. Emperyalizmin ve geri kalmışlığın acılarını, sıkıntılarını büyük bedellerle ödemişlerdir, anlaşılan ödemeye de devam edeceklerdir. Bu ülkenin aydın insanları olark bize düşen görev, her olumsuzluğa direnip, halkımıza olup bitenleri ve doğruları anlatmaktır. İnançlarını siyasete alet edip, oy avcılığı için kullanan zihniyetleri iyi anlatmaktır. Siyasete alet edilen inançların zarar görebileceğini iyi kavratmaktır. Bu iş biraz emek ve meşakat ister. Sonuç yüz yıllık yatırıma bedel olur.

Şiir

                                   

                                    ACI YERİNE

                                      Duygularda gül açsa

                                      Açsa yüreklerde gonca gonca

                                      Esse rüzgâr tül tül

Dağılsa dört bir yana kokusu

Yüreklerden kin kalksa

Sevgi yeşerse yerine boy boy

Çiçek çiçek koksa insan elleri

Gülden alsa rengini

Tüm yanaklar  gamze gamze gülücüklü

Işıldasa tüm duygu ve düşünler

Gün ışığı gibi ışıl ışıl

Çocuklar olsa hep el ele

Coşup oynasa özgürce

Unutup acıları tadıyla

Bal tadını tatsa yaşamda

Tüm canlılar dünyada

                                       26.06.1986

                                       Orhan KOCADAĞ

Bilim adamlığı ötesinde İnsan Mehmet Haberal

                     Bilim adamlığı ötesinde

                   İnsan Mehmet Haber

         Ben emekli sağlık memuruyum.1971 yılından beri Yalova’da yaşıyorum. Bu süre zarfında Sayın Haberal’la iki kez karşılaşma olanağım oldu.

         Sayın Haberal’ı iki kez görmüştüm. Bir kez Yalovalılar’ın ve Ankaralılar’ın çok iyi tanıdıkları çağdaş, örnek bir Türk kadını olan rahmetli ‘’Cici Anne’’ Sayın Ayşe Mukadder Koçalı’nın evinde, bir kez de vefatında…

         Sayın Haberal, ‘’Cici Anne’’yi çok seviyor; büyük değer veriyor ve sağlığı ile de yakından ilgileniyordu.

         Biraz ‘’Cici Anne’’den bahsetmek istiyorum.

         ‘’Cici Anne’’ Atatürk’ün berberi olan Hasan Tahsin Koçalı’nın eşi oluyordu. Ayrıca ‘’Cici Anne’’ ve eşi, Kurtuluş Savaşı’nda Trakya ve İstanbul’dan Anadolu’ya silah ve cephane geçiren kahramanlarımızdır.

         Çok sosyal, aktif ve birikimli bir insandı. Bütün mal varlığını hayır ve eğitim kurumlarına bağışlamıştı. İnsan onunla sohbet etmeye doyamıyordu. Tüm kitaplarını Yalova Lisesi’ne bağışlayıp, kütüphanenin oluşmasında maddi yardımda da bulunmuştu. Bugün Yalova Lisesi Kütüphanesi’nin adı ‘’Cici Anne Kütüphanesi’’ olarak anılmaktadır.

         Sayın Haberal ile, ‘’Cici Anne’’nin evinde karşılaştık. Onun sağlığı ile ilgilendiğimi öğrenince sevinmiş; ‘’En ufak rahatsızlığında haberim olsun, hemen ambulans gönderirim’’ demişti.

         İkinci karşılaşmam 11 Eylül 1994 tarihinde’’Cici Anne’’nin  vefatında oldu. Bir hekim ve saygın  bir bilim adamı Sayın Haberal’a o güne kadar olan saygım ve hayranlığım bir kat daha arttı. ‘’Adam gibi adam’’, insan Haberal’ı o gün tanıdım.

         Ona sadece benim mi hayranlığım artmıştı? Hayır,cenazeye katılan herkesin… İnsan Haberal, cenazenin defnedildiği anda, ceketini çıkararak, bir delikanlı çevikliği ile mezarın içine atlamış, çok sevdiği ‘’Cici Anne’’sini elleri ile mezara indirmiş, mezar tahtalarını o usta elleri ile aralıksız dizmişti. Bütün Yalovalılar’ın ‘’Helal olsun’’ diye kendi aralarında konuşup,takdirlerini belirttiklerini hatırlıyorum.

         Böyle bir insanı tanıdığım için çok mutluyum. Suçsuzluğuna adım gibi emin olduğum, özgürlüğüne kavuştuktan sonra, Sayın Haberal’ın ziyaretine gidecek, ‘’Cici Anne’’ ile değişik zamanlarda çekilmiş elli kadar orijinal resimlerini takdim edeceğim. O günleri dört gözle bekliyorum. (O fotoğrafların birkaçı sayfalarda yer almıştır.)

         Bir konuya ayrıca değinmeden geçemeyeceğim.

         Yine ‘’Cici Anne’’nin evinde, ölümünden bir veya iki yıl önce idi…1966 Varto depreminde tanıştığım Gazeteci Yazar Sayın Mete Akyol’la karşılaşmıştım. ‘’Cici Anne’’ ile röportaja gelmişti. O günkü sevincimi ve heyecanımı da anlatamam.

                                                                 Yazan: ORHAN KOCADAĞ- Yalova

        

(Bu yazım Başkent Üniversitesi Kültür Yayını ''Bütün Dünya'' dergisi 1 Mayıs 2010 sayısında yayımlandı)

Şiir

                     SENİ YAZMAK

        Seni kalbime yazdım önce

       İnce ince

      Sonra şiire yazdım

     Dize dize

    Güfte yazdım senin için

   Deste deste

    Melodisi sesin oldu

     Bakışların bestesi

      Ruhumu sardın

       Gökkuşağı renklerinle

        Bu salt bizim değil

         Olsun tüm sevenlerin şarkısı.

                                           27.12.2010

                                       Orhan Kocadağ

  

  

Uğur Mumcu anısına

                                         SAKINCASIZ

                                      Sakıncalı Piyadem

                                      Sen gideli on yıl oldu

Özlemin katmer katmer

Hainler hâla pusuda

Kırılmış kalemin

Yüreğimizde hançer gibi

Akan kan seninle kalmadı

Kışlalı ve niceleri

Yolunun yolcusu kanlarıyla

Failleriniz hâla meçhul

Seni anıyoruz her yıl

O sevdiğin kırmızı karanfiller

Süslüyor yanan mumlar içinde resmini

Işık saçıyor yazdıkların

Yürek katıyor yüreklere sesin

Seni anıyoruz içimiz buruk

Ruhi Su’yu dinliyoruz

O sevdiğin türkü

‘Ankara’nın taşına bak’

Hüzün yüklüyüz hâla

Resimlerin ATATÜRK’le yan yana

Sen rahat uyu

Ey sakıncasız generalim.

                                     24.10.2003

                                                                        Orhan KOCADAĞ

Buruk Bir Açılış Töreni

             

               Yalova’da Başken Üniversitesine bağlı modern bir Diyaliz Merkezi açıldı. Daha önce bu merkez 27 Aralık 1997 tarihinde,Yalova’ya sekiz km. mesafede, Elmalık Köyüne açılmıştı.
             O günden bugüne kadar aralıksız Yalovalılara ve çevresine büyük hizmetler vermiş olan bu Diyaliz Merkezi artık Yalova’nın bir mahallesinde, dört katlı, modern bir binada hizmet verecektir.
           O ilk açılışta Sayın Prof.Dr. Mehmet Haberal da vardı. Modern, daha donanımlı, dört katlı bu yeni binanın açılışında tüm gözler Sayın Prof.Dr.Mehmet Haberal’ı aradı. Ama o yoktu. 550 gündür suçunu bilmeden tutuklu olarak yatıyor. Orda bulunanların gözlerinden okunuyordu bu buruk açılış töreni sevinci. Başkent Üniversitesi Rektörü Sayın Prof.Dr. Kenan Aras açılış töreninde yaptığı konuşmada bu burukluğa değindi.
           Daha büyük yerleşim birimleri dururken, neden Yalova diye akıllara bir soru geliyor. Başkent Üniversitesi her türlü riski göze alarak, yıllar önce Yalova’ya diyaliz merkezi açtırıyor. Ben bu gerekçeleri tahmin edebiliyorum. İlk nedeni, ‘Yalova benim Kentimdir’ diyen Atatürk’ün anısına, ikinci nedeni çok sevdiği Cicianne lakabı ile anılan rahmetli Mukadder Koçalı (Koçak) anısına, bu güzide Diyaliz Merkezi Yalovalılara hizmet vermektedir. Diyaliz Merkezin  ikinci katındaki ilk ünitenin adı, Ciciannenin çerçeveli büyük bir gençlik resmi ile, ‘(Cicianne) Mukadder Koçak’ yazılı bir tabela asılıdır. Böylelikle Sayın Haberal iki insana karşı duymüş olduğu sevgisini böyle bir hizmet vefasıyla yaşatmış oluyor.
            Bu sevginin ve hizmetin bilincinde olan Yalovalılar, Sayın Haberal’ın bir an önce özgürlüğüne ve sağlığına kavuşarak, çok sevdiği mesleğine dönmesini  diliyor. Ekim-2010
        
                                                             Orhan Kocadağ
                                                              Emekli Sağlık Memuru
                                                                                       YALOVA

Buruk Sevinç

  Buruk bir sevinç yaşıyoruz.
           Amerikan Cerrahlar Birliği 100 yıllık tarihlerinde, ilk defa bir Türk Cerrahına ödül veriyor. Bu sıradan bir olay değil. Öncelikle bu ödülden dolayı Sayın Hocamız Prof.Dr. Mehmet Haberal’ı kutluyoruz. Bizler de bu habere buruk olarak sevindik.
             Dünyanın kıskanarak hayran olduğu böyle bir dehayı 500 küsür gündür sorgusuz, mesnetsiz, sudan bahanelerle, yargısız infaz şeklinde, özgürlüğünden ve çok sevdiği mesleğinden mahrum bırakılarak, içerde tutup,cezalandırıyorlar. Bu insanın suçu ne diyoruz ve isyan ediyoruz. Her kes suçsuz olduğunu biliyor ve bunu dile getiriyorlar.
            Cumhurbaşkanı bile gecikmiş adalet adalet değil diyor ve isyan ediyor. İktidar kanadından da tutukluluğun infaza döndüğü sesleri yükseliyor.
           Ama buna rağmen ne hikmetse Sayın Haberal ve gibilerin ne suçu söyleniyor ne de bırakılıyorlar.
           Bu ülke akıl tutulmasına mı uğradı. Kendi kendimizin düşmanı mı olduk. Bu kadar duyarsız, umursamaz bir toplum mu olduk ne. Kendi değerlerimizin kıymetini bilmiyor ve sahip çıkmıyoruz.
          Okuyanlarımız bile düşünebilme yetisini yitirdi mi diye düşünüyorum. Böyle bir durum uygar bir ülkede olsa yer yerinden oynardı. Gerçekleri göremeyecek kadar kör ve duyamayacak kadar sağır bir toplum muyuz?
          Sayın Haberal içerdeyken bile okyanus ötesinden büyük bir ödül alıyor, bu medya hazretlerinin gıkı bile çıkmıyor.
          Bu mu sizin haber anlayışınız? Bu mu bizim tarafsız medyamız? Bu mu adalet, bu mu demokrasi?
          Merhum İsmet İnönü'nün, meşhur sözü kulaklarımızda çınlıyor, öfkeyle dudaklarımızdan fırlıyor:
          ''Hadi canım sen de...''
     
      (Başkent Üniversitesi Kültür yayını BÜTÜN DÜNYA dergisi KASIM 2010 sayısından)


                                                                                Orhan Kocadağ
                                                                                Emekli Sağlık Memuru

Yaşananları Duydukça

          Yaşananları duydukça, okudukça insanlık adına utanıyorum. Umutla, sabırla bekliyorum, erkleri ellerinde tutanlardan biri çıkıp desin ki ne yapıyorsunuz ey görevliler. Yetkilerinizi niye kötüye kullanıyorsunuz diyen yok. Görevinden alınan yok. Adeta sağır sultan kesilmişler. İçten içe sanki seviniyorlar.

        Ey hukuk, ey adalet, ey Türk yargısı böyle mi olacaktın. Bu bir linçtir, bu bir yargısız infazdır. Bu bir hüsumettir. Bu bir kin ve nefrettir. İki yıla yakındır suçunun ne olduğunu bilmeden dört duvar arasında tutulan ve ciddi sağlık sorunları ile mücadele veren değerli bilim adamımız Prof.Dr. Mehmet Haberal’ın suçu ne, öğrenmek istiyoruz.

        Bu ülkede önce yargıçlar mı biat edecekti. Güvenimiz kalmadı artık hiçbir şeye.

         ‘Ey halkım’ diyen ve halkı için parçalanarak can veren Uğur Mumcu, yine aynı uğurda can veren Taner Kışlalı, Muammer Aksoy, Behice Üçok ve diğerleri, halkının aydınlanması ve karanlıklardan kurtulması uğruna şehit oldular, yetmedi mi. Ama artık yeter diyoruz. Halkına ve bilime hizmet etmekten, Atatürkçü olmaktan başka hiç bir suçu olmayan (Başka bir suçu olsaydı şimdi cezalandırılmıştı) Prof.Dr. Mehmet Haberal ve diğer kader arkadaşları için halk olarak sesimizi yükseltmeliyiz. Yeniden hukuku, adaleti, hukukçuyu ve yargıcı güvenilir hale getirmeliyiz. Çünkü hukuk her kese lazım. Hukuk tanımaza da, zalime de lazım.

                                                                   Orhan Kocadağ

                                                                   Emekli Sağlık Memuru

                                                                                        YALOVA

AK ve KARA

AK VE KARA

                                      Işık Tanrı idi ilk doğarken

Yeryüzü Tanrıça

Ateş vardı

İnsan yokken yeryüzünde

Lav lav aktı

Güneşin karnından

Işık tüm renkleriyle

Gözünden aktı insanın

Renkler vardı

Milyonlarca

Işık ve cisim kadar

Kara vardı

Ak’la yan yana.

                   10.12.1994

                   Orhan KOCADAĞ

Uyanalım

                     UYANALIM

               

                    Sen ben zamanı değil

                    Uyanalım baharla

                    Cemreler düşsün önce

                    İçimize, kanımıza, canımıza

                    Coşalım ve kalkalım ayağa

                    Durmak vakti değil

                    Hatta koşalım

                    Samsun’dan güneş gibi doğan

                    Mustafa Kemal gibi

                    Yurdumuz yeniden yoksulluk

                    Ve cehaletin pençesinde

                    Bir nevi işgal gibi

                    Sızısı yüreğimizde

                    Başlatalım ikinci kurtuluş savaşını

                    Varıp anlatalım

                    Halkımıza ahvalimizi

                    Ev ev, kapı kapı

                    Güzel güzel

                    Güler yüzle

                    Yürüyelim hep beraber, el ele

                    Alalım iktidarı zalimlerin elinden

                    Baharda coşan tabiatın coşkusuyla

                    Yüreklerimizi ve emeklerimizi koyarak

                    Nutuk’tan alalım ilham

                    Eksiğimiz yok bizim

                    Liderimiz de bir Kemal

                    Sevecen ve candan

                    Yüreği insan sevgisiyle dolu

                    Oklarımızı takalım göğsümüze gururla

                    Yıldızlar kadar parlak

                    Bir birey kadar özgürce

                    Tekrar sosyal adaleti,

                    Evrensel hukuku yaşatalım bu ülkede

                    Halkla beraber yürüyelim baharda

                    El ele ve kardeşçe iktidara.

                 

 Orhan Kocadağ

  07.01.2011    YALOVA

                    

CHP Yalova Üyeleri'ne hitaben

           Değerli üyemiz, kısaca kendimi size tanıtmak istiyorum.  Muş- Varto doğumluyum. 1970 yılında  Van Sağlık Kolejinden mezun oldum. Sırasıyla Samsun, İstanbul ve Yalova Sağlık Kurumlarında Sağlık Memuru olarak görev yaptım.

         Bu süre zarfında İstanbul Plevne Lisesi, Anadolu Üniversitesi İş İdaresi lisans ve Tekrar  Anadolu Üniversitesi Mesleki Ön Lisans Bölümlerini tamamladım. 1971 yılından beri Yalova’da yaşamaktayım. Evliyim ve iki çocuk babasıyım. 

        1996 yılında emekli olduktan sonra, bir dönem Atatürkçü Düşünce Derneği ve iki dönem CHP Yalova Merkez İlçe yönetiminde görevde bulundum. Bir süre yerel gazetelerimizde köşe yazarlığı yaptım. 2000 yılından beri MAG (Mahalle Afet Gönüllüleri) kuruluşunda eğitimli aktif üye olarak çalışmaktayım. Ayrıca bazı gazete, dergi ve antolojilerde  şiirlerim yayımlandı. Halen partimiz Yalova Merkez İlçede Rüstempaşa Mahallesi sorumlusu olarak çalışmaktayım.

        Değerli üyemiz, şimdi de İlimizden Cumhuriyet Halk Partisi Millet Vekili aday adayı olarak huzurlarınızdayım. Cumhuriyet Halk Partili bir ailenin çocuğu olarak, dürüst ve onurlu davranarak, iyi hizmetler verdiğime inanıyorum. Beni değerli takdirleriniz ve oylarınızla bu göreve laik görürseniz, partimizin ve partililerimizin emrinde olacağım. Sizlerle birlikte halkımıza ve ülkemize iyi hizmetlerde bulunacağımıza inanıyorum.

       Özlemini duyduğumuz demokrasinin, barışın, sosyal hukuk devletinin, özgürlüklerin, güzelliklerin CHP’nin tek başına iktidarı ile yeniden inşasına inanıyorum. Size ve ailenize içten saygılarımı sunuyorum.